Test MOXO dla młodzieży i dorosłych
Czym jest test MOXO?
Test MOXO jest relatywnie nieskomplikowanym, lecz jednocześnie wiarygodnym narzędziem psychologicznym, które odgrywa istotną rolę w diagnozowaniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) oraz innych zaburzeń związanych z obniżeniem funkcji poznawczych.
Podczas przeprowadzania testu MOXO osoba badana korzysta z komputera, przy nadzorze diagnosty (psychologa). Zadania zawarte w teście umożliwiają ocenę funkcji uwagi i kontroli impulsów u dzieci, młodzieży oraz dorosłych.
Dla kogo został opracowany?
Test MOXO został opracowany
dla młodzieży i dorosłych w wieku od 13 roku życia wzwyż.
Trwa około 18,5 minuty.
Jak wygląda przebieg badania tym testem?
Przebieg badania można podzielić na kilka etapów:
Krok 1
Wstępne instrukcje – osoba badana otrzymuje od specjalisty wyjaśnienie i szczegółowe instrukcje dotyczące przebiegu badania i przez cały okres jego trwania monitoruje jego wykonanie.
Krok 2
Wykonanie testu – w tym etapie badany musi reagować na wyznaczone bodźce (np. klikać na ekranie). Reakcja osoby badanej porównywana zostaje do danej grupy wiekowej oraz płci.
Krok 3
Analiza wyników – po zakończeniu testu system automatycznie analizuje reakcje, czas reakcji, liczbę błędów, reakcje na nieodpowiednie bodźce oraz opóźnienia w reakcji. Dzięki temu szczegółowe wyniki są znane od razu po wykonaniu testu. Wynik przedstawiany jest w formie wykresów i tabel, zawierających informacje bezpośrednio odnoszące się do wskaźników, które diagnozuje test MOXO.
Po zakończonym teście i otrzymaniu wyników następuje ich omówienie, a cała procedura sfinalizowana jest poprzez
wystawienie dokumentu zawierającego pełen opis uzyskanych wyników.
Test MOXO jest jednym z elementów pełnej diagnozy w kierunku ADHD. Całościowa diagnoza obejmuje szczegółowy wywiad z psychologiem- diagnostą, często z wykorzystaniem kwestionariusza przesiewowego. Ponadto psycholog przeprowadza obserwację funkcjonowania osoby diagnozowanej wraz z oceną poziomu intelektualnego.
Test MOXO jest końcowym etapem przeprowadzonej przez psychologa diagnozy, która w ostatnim etapie musi zostać potwierdzona przez lekarza psychiatrę analizującego dokumentację psychologiczną, prowadzącego swoją obserwację dziecka oraz rozmowę z rodzicem.
